We zwalken door Milaan, soms wordt er gesproken, vaak bewust niet. Alle drie zijn we extreme einzelgängers, die elkaar aanvoelen als geen ander. We laten elkaar bewust in ‘rust’. Milaan is voor ons het paradijs. Geen storende factoren, die onze vriendschap kan beïnvloeden. Wel veel afleiding met het mooie voorjaarsweer in April 2008. Als iemand een ideetje heeft zeggen de anderen meteen volmondig ‘ja’, gewoon om lief te zijn voor elkaar. Lief klinkt vreemd, zeker met het doel waarom we hier zijn. Toch weten we alle drie dat dit de magische sleutel is tot succes. We beseffen dat Murthel Groenhart vanavond moederziel alleen in de ring staat. De eenzaamste plek op aarde.

Het K1 Italy Octagon toernooi zal zwaar worden. Bij winst drie partijen draaien op één avond. Mike Passenier belt af en toe vanuit Japan, waar hij met Badr verblijft. De reden dat wij met z’n drieën op pad zijn. Hij belt mij steeds op een tijdstip als hij weet dat Murthel niet in de buurt is. Ook Mike is zo’n type, die gevoelsmatig vanuit zijn onderbewustzijn werkt. Het is de eerste keer dat Murthel zonder Mike aan zijn zijde moet vechten. Joeri Mes is nu de coach van Murthel. Ik train met Joeri en Murthel en heb ondertussen een vader/zoon relatie met Murthel. Met Joeri kan ik lezen en schrijven. Zijn rust en pedagogische kijk op het leven vind ik briljant. ‘The shark’ is een toepasselijke naam, wachten, kijken, loeren en daarna meedogenloos toeslaan. En niet met een stootje, maar een serie stoten, knieën en trappen. Hij is de vechter met de meeste combinaties op rij. Alles perfect geplaatst, bijna onverdedigbaar. De dag is nog lang besef ik als we terug zijn bij het hotel en even een dutje gaan doen. Ik zit met naald en draad als een oud wijf sponsornamen op een petje en een broek te naaien. De mooi bedrukte shirts mogen we niet dragen, omdat de hoofdsponsor 'Boxeur de la Rue’ het verboden heeft. Toch zal ik de sponsors tevreden gaan stellen. Het wordt tenslotte ‘live’ uitgezonden op televisie, zelfs in Nederland. Met een brandende peuk in de dakgoot naast het open raam van mijn kamer voel ik me een personage in het sprookje van Doornroosje, aan het spinnenwiel.